skip to main |
skip to sidebar
Nutritional Care Specialist
Αναζητώντας τη σωστή Διατροφή...
Καλώς ήλθατε,
Γράφοντας στο ιστιολόγιο τούτο, στόχος μου είναι η προώθηση, η αναβάθμιση και η πληροφόρηση της κοινής γνώμης σε θέματα που αφορούν την προάσπιση της Δημόσιας Υγείας, και ειδικότερα σε θέματα Υγιεινής Διατροφής και Διατροφικής Αγωγής. Αποτελεί, κατά τη γνώμη μου, πραγματική ανάγκη και υποχρέωση, η ενημέρωση του κόσμου σχετικά με τη Διατροφή, ιδιαίτερα στις μέρες μας όπου επικρατεί μια ασαφής, ελλιπής και λανθασμένη εικόνα των διατροφικών προτύπων. Ελπίζω και εύχομαι, να μου δοθεί η δυνατότητα να συνδράμω στην προσπάθεια ενημέρωσης της κοινής γνώμης, σε θέματα που αφορούν την Υγεία.
Μη διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μου.
Παναγιώτης Α. Βαραγιάννης M.Med.Sc
Κλινικός Διαιτολόγος – Διατροφολόγος
Γενικός Γραμματέας Πανελληνίου Συλλόγου Διαιτολόγων- Διατροφολόγων
Μεταπτυχιακός τίτλος: Human Nutrition,
Specialisation: Clinical Nutrition, University of Glasgow, UK
Πτυχιούχος Χαροκόπειου Πανεπιστημίου
Μέλος Υποτρόφων Χαροκοπείου Πανεπιστημίου
Επιστημονικός Συνεργάτης: www.iatronet.gr
e-mail: varagiannisp@yahoo.gr
τηλ/φαξ: 210-4651033
Γράφοντας στο ιστιολόγιο τούτο, στόχος μου είναι η προώθηση, η αναβάθμιση και η πληροφόρηση της κοινής γνώμης σε θέματα που αφορούν την προάσπιση της Δημόσιας Υγείας, και ειδικότερα σε θέματα Υγιεινής Διατροφής και Διατροφικής Αγωγής. Αποτελεί, κατά τη γνώμη μου, πραγματική ανάγκη και υποχρέωση, η ενημέρωση του κόσμου σχετικά με τη Διατροφή, ιδιαίτερα στις μέρες μας όπου επικρατεί μια ασαφής, ελλιπής και λανθασμένη εικόνα των διατροφικών προτύπων. Ελπίζω και εύχομαι, να μου δοθεί η δυνατότητα να συνδράμω στην προσπάθεια ενημέρωσης της κοινής γνώμης, σε θέματα που αφορούν την Υγεία.
Μη διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μου.
Παναγιώτης Α. Βαραγιάννης M.Med.Sc
Κλινικός Διαιτολόγος – Διατροφολόγος
Γενικός Γραμματέας Πανελληνίου Συλλόγου Διαιτολόγων- Διατροφολόγων
Μεταπτυχιακός τίτλος: Human Nutrition,
Specialisation: Clinical Nutrition, University of Glasgow, UK
Πτυχιούχος Χαροκόπειου Πανεπιστημίου
Μέλος Υποτρόφων Χαροκοπείου Πανεπιστημίου
Επιστημονικός Συνεργάτης: www.iatronet.gr
e-mail: varagiannisp@yahoo.gr
τηλ/φαξ: 210-4651033
Αρχειοθήκη ιστολογίου
-
►
2012
(6)
- ► Δεκεμβρίου (1)
- ► Ιανουαρίου (3)
-
►
2011
(4)
- ► Φεβρουαρίου (1)
- ► Ιανουαρίου (1)
-
▼
2010
(15)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
- ► Φεβρουαρίου (2)
-
►
2008
(22)
- ► Δεκεμβρίου (1)
- ► Σεπτεμβρίου (3)
- ► Φεβρουαρίου (1)
- ► Ιανουαρίου (1)
Ετικέτες
- διατροφή (37)
- υγεία (19)
- γαστρονομία (4)
- δίαιτα (4)
- Βαραγιάννης Παναγιώτης (3)
- Δήμος Σαλαμίνας (3)
- Μεσογειακή Διατροφή (3)
- Σαλαμίνα (3)
- παιδιά (3)
- παιδική παχυσαρκία (3)
- Ομιλία Διατροφής (2)
- Ροκφόρ (2)
- Σέρβικη κουζίνα (2)
- βιολογικά τρόφιμα (2)
- διατροφή στην εγκυμοσύνη (2)
- καλοκαιρινή διατροφή (2)
- κρέας (2)
- μήλο (2)
- παιδική διατροφή (2)
- στρουθοκάμηλος (2)
- τυρί (2)
- 11ο Πανελλήνιο Συνέδριο Διατροφής – Διαιτολογίας (1)
- SmartDiet (1)
- diet (1)
- dietaholic (1)
- fois gras (1)
- hangover (1)
- saffron (1)
- Βάρος γέννησης (1)
- Βιετνάμ (1)
- Γαλοπούλα (1)
- ΔΙΑΤΡΟΦΗ (1)
- Δημοτικό Σχολείο Καματερού Σαλαμίνος (1)
- Διατροφή και Παχυσαρκία (1)
- Διοικητικό Συμβούλιο (1)
- ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΗΜΕΡΙΔΑ (1)
- Εβδομάδα Διατροφής 2010 (1)
- Ελληνική κουζίνα (1)
- Ευχές (1)
- Καμπότζη (1)
- Καρπούζι (1)
- Καφές (1)
- Μεταβολισμός (1)
- Ντομάτα (1)
- ΟΜΙΛΙΑ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ ΣΤΗΝ ΤΑΝΑΓΡΑ ΒΟΙΩΤΙΑΣ (1)
- Ομιλία (1)
- Ομιλία Διατροφής στη Σαλαμίνα (1)
- Πανελλήνιος Σύλλογος Διαιτολόγων-Διατροφολόγων (1)
- Σερβία (1)
- ΤΡΟΥΦΑ (1)
- Ταχίνι (1)
- ΥΓΕΙΑ (1)
- Χαβιάρι (1)
- άσκηση (1)
- ένα κιλό φρούτα και λαχανικά (1)
- ανδρική υπογονιμότητα (1)
- αστακός (1)
- αυγό (1)
- αφρική (1)
- βαλσάμικο ξύδι (1)
- διαιτολόγιος (1)
- διαιτολόγος (1)
- διατροφή υγεία (1)
- διατροφικές διαταραχές (1)
- εβδομάδα διατροφής 2008 (1)
- ελληνική διατροφή (1)
- ενήλικες (1)
- εξετάσεις (1)
- εφαρμογές κινητού (1)
- ζυμαρικά (1)
- θαλασσινά (1)
- καβούρι (1)
- καπνιστός (1)
- καρκίνος (1)
- κουζίνα (1)
- κουνέλι (1)
- κρασί (1)
- κρητική διατροφή (1)
- κρόκος (1)
- κόκκινο κρέας (1)
- λαχανάκια Βρυξελλών (1)
- λαχανικά (1)
- λειτουργικά τρόφιμα (1)
- λιποφοβία (1)
- λόγιος (1)
- μέγεθος μερίδας (1)
- μέθη (1)
- μακαρόνια (1)
- μουχλιασμένο (1)
- μύθοι και αλήθειες (1)
- νερό (1)
- οικολογική διατροφή (1)
- οικονομική κρίση (1)
- πάσχα (1)
- παιδί (1)
- παλαίωση (1)
- πατάτα (1)
- παχυσαρκία (1)
- πεπόνι (1)
- πλατό τυριών (1)
- πουλερικό (1)
- προσφορές τροφίμων (1)
- πόλεμος (1)
- σαλιγκάρια (1)
- σαφάρι (1)
- σαφράν (1)
- σολομός (1)
- σολομός Σκωτίας (1)
- σούσι (1)
- συκώτι πάπιας (1)
- συκώτι χήνας (1)
- σχολείο (1)
- τηγανιτή πατάτα (1)
- υγιεινή διατροφή (1)
- φουαγκρά (1)
- φράουλα (1)
- φραγκόκοτα (1)
- φρούτα (1)
- φρούτο (1)
- χοληστερίνη (1)
- ψάρι (1)
- ψάρια (1)
- ‘Fat-phobic’ (1)
- ‘λιπο-φοβικοί’ καταναλωτές (1)
Τελευταίες εξελίξεις στην Επιστήμη της Διατροφής-Διαιτολογίας
Τελευταίες εξελίξεις στην Επιστήμη της Διατροφής-Διαιτολογίας
ΝΕS: ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΝΥΧΤΕΡΙΝΗΣ ΥΠΕΡΦΑΓΙΑΣ
Το Σύνδρομο Νυχτερινής Υπερφαγίας (Night eating syndrome, NES), είναι μια διατροφική διαταραχή με κλινικά χαρακτηριστικά την πρωινή ανορεξία, τη βραδινή υπερφαγία και την αυπνοία με συνεχείς διακοπές νυχτερινής κατανάλωσης φαγητού. Το βασικό χαρακτηριστικό κλινικό γνώρισμα του συνδρόμου είναι η καθυστέρηση στον εικοσιτετράωρο συγχρονισμό της πρόσληψης ενέργειας. Πρώτη περιγραφή από τον Καθηγητή Al. Stunkard, το 1955, ο οποίος βασίστηκε σε κλινικές παρατηρήσεις διατροφικών διαταραχών σε μια ομάδα νοσηρά παχύσαρκων ασθενών που επιδίωκαν θεραπεία για τον έλεγχο βάρους. Η συχνότητα στο γενικό πληθυσμό αγγίζει το 1,5%, αφορά σε μεγαλύτερο ποσοστό (9-27%), παχύσαρκα άτομα και αυξάνεται όσο μεγαλώνει η ηλικία. Συχνότερο το φαινόμενο, σε περιόδους έντονου στρες, εφόσον η υπερφαγία αποτελεί για τα άτομα αυτά μια οργανική προσπάθεια άμβλυνσης του στρεσογόνου φορτίου που τους απασχολεί.
Πιο συγκεκριμένα, στο σύδρομο αυτό, η λήψη ενέργειας μειώνεται στο πρώτο μισό της ημέρας και αυξάνεται πολύ στο δεύτερο μισό, έτσι ώστε ο ύπνος να διακόπτεται από την πρόσληψη τροφής. Σε πρόσφατη μελέτη αναφέρθηκε η κατανάλωση του 40% της συνολικής ημερήσιας πρόσληψης τροφής, από το πρωί μέχρι το βράδυ, και το υπόλοιπο 60% τις βραδινές ώρες, σε αντιδιαστολή με τη φυσιολογική κατανάλωση του 80% της συνολικής ημερήσιας πρόσληψης τροφής, στο πρώτο μισό της ημέρας.
Η αυπνοία, επίσης παίζει σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη του συνδρόμου. Έχει παρατηρηθεί ότι τα άτομα αυτά ξυπνάνε κατά μέσο όρο 4 φορές το βράδυ σε αντιδιαστολή με τη φυσιολογική συχνότητα της 1 φοράς το βράδυ. Το πρόβλημα εντοπίζεται κυρίως στο γεγονός ότι στις αφυπνήσεις αυτές αναζητούν επίμονα κάποιο σνακ. Η σύσταση των βραδινών γευμάτων αποτελείται κυρίως απο υδατάνθρακες (περίπου 65%) και πρωτείνες σε μια αναλογία 7:1. Πιθανολογείται πως μια τέτοια αναλογία θρεπτικών συστατικών, προάγει την προώθηση τρυπτοφάνης στον εγκέφαλο και την μετατροπή της σε σεροτονίνη, ουσία με σημαντικές ιδιότητες κατά της αϋπνίας, ενώ προκαλεί μια αίσθηση χαλάρωσης και ηρεμίας. Επιπρόσθετα, φαίνεται να επηρεάζεται και ο μεταβολισμός της μελατονίνης και της κορτιζόλης, από την συγκεκριμένη αναλογία.
Όσον αφορά τη συσχέτιση του συνδρόμου με τη ψυχολογική διάθεση, οι ειδικοί αναφέρουν ότι η αγάπη των night eaters για τους υδατάνθρακες, εξηγείται από το μήνυμα που στέλνουν οι υδατάνθρακες στους νευροδιαβιβαστές του εγκεφάλου για να προκαλέσουν το αίσθημα της ευχαρίστησης. Ίσως, η νυχτερινή επιδρομή σε υδατανθρακούχα σνακ να αποτελεί μια ασυνείδητη προσπάθεια για να αποκαταστήσουν την κακή ψυχολογία τους. Είναι παραδεκτό επιστημονικά ότι με το φαγητό καταπολεμείται και το άγχος, διότι ενεργοποιείται συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου και εκκρίνονται χημικές ενώσεις, οι οποίες απελευθερώνονται όταν το άτομο αισθανθεί χαρά, ευτυχία και ικανοποίηση. Στην πραγματικότητα, ο εγκέφαλος του ανθρώπου φαίνεται ότι έχει συσχετίσει την πρόληψη τροφής με ευχάριστα και χαλαρωτικά συναισθήματα. Στις ουσίες που καταπολεμούν το άγχος συμπεριλαμβάνονται οι υδατάνθρακες, οι πρωτείνες, το φυλλικό οξύ και το σελήνιο. Τέλος, δεν θα πρέπει να παραληφθεί το γεγονός, οτι το σύνδρομο συνδεέται αμέσα με κατάθλιψη και χαμήλη αυτοεκτίμηση.
Συγκρίνοντας το σύνδρομο νυχτερινής υπερφαγίας με τη ψυχογενή βουλιμία διακρίνουμε μια διαφοροποίηση όσον αφορά α. την έλλειψη σχετικών αντισταθμιστικών συμπεριφορών, β. το χρονικό διάστημα της πρόσληψης τροφής και γ. το γεγονός ότι το μέγεθος των προσλαμβανόμενων τροφών είναι μικρό, κυρίως μικρά και συχνά γεύματα, παρά ένα ιδιαίτερα μεγάλο σε όγκο και θερμίδες γεύμα. Διαφέρει επίσης από τα υπόλοιπα σύνδρομα κατανάλωσης τροφής κατά τη διάρκεια της νύχτας, λόγω της πλήρης και συνειδητής κατανάλωσης τροφής σε αντιδιαστολή με τη ασυνείδητη νυχτερινή κατανάλωση φαγητού.
Δυστυχώς, το σύνδρομο είναι κλινικά σημαντικό λόγω της συσχέτισής του με την παχυσαρκία. Η παρουσία του αυξάνεται σε συνάρτηση με το αυξανόμενο σωματικό βάρος και τουλάχιστον οι μίσοι από τα άτομα με το σύνδρομο αυτό, αναφέρουν φυσιολογικό σωματικό βάρος πριν την εμφάνιση του συνδρόμου. Είναι παρατηρημένο επίσης, οτι τα παχύσαρκα άτομα που εμφανίζουν το σύνδρομο δυσκολεύονται περισσότερο στην απώλεια σωματικού βάρους σε σύγκριση με παχύσαρκα άτομα που ακολουθούν μια διαιτητική οδηγία χωρίς όμως να εμφανίζουν το σύνδρομο. Επομένως, ο συνδυασμός διαταραχής της πρόσληψης τροφής, της διαταραχής του ύπνου και της άσχημης ψυχολογικής διάθεσης, αποτελούν πρόδρομες καταστάσεις που οδηγούν στην εμφάνιση της παχυσαρκίας. Τα τρία αυτά επίπεδα διαταραχής, πιθανόν να συνδέονται μέσω νευροενδοκρινολογικών μηχανισμών, και αφορούν στα επίπεδα κορτιζόλης, μελατονίνης, γρελίνης αλλά και της λεπτίνης, με εξέχοντα ρόλο στην εκδήλωση του συνδρόμου.
Η αναγνώριση και η αποτελεσματική θεραπεία του συνδρόμου μπορεί να αποτελέσει σημαντικό αρωγό στην προσπάθεια καταπολέμισης ενός τμήματος της παχυσαρκίας. Τα κριτήρια κατάταξης του NES περιλαμβάνουν τρία στοιχεία: την ώρα της ημέρας, ένα συγκεκριμένο θερμιδικό ποσό, και την συχνότητα εμφάνισης. Δυστυχώς, η φαρμακευτική θεραπεία του συνδρόμου βρίσκεται σε εμβρυικό στάδιο, σήμερα, χωρίς κάποιο πρωτόκολλο θεραπείας. Μια κλινική δοκιμή βρέθηκε αποτελεσματική με τη SSRI sertraline ενώ άλλα θεραπευτικά σχήματα όπως η σπασμολυτική topiramate, η paroxetine, η φωτοθεραπεία, η χορήγηση μελατονίνης και μερικά SSRIs, αποτελούν μελλοντικές υποσχέσεις.
Ανακαφαλαιώνοντας, τα άτομα που διακατέχονται από το Σύνδρομο Νυχτερινής Υπερφαγίας πάσχουν από διαταραχές της διατροφικής συμπεριφοράς και χρειάζονται άμεσα τη βοήθεια των ειδικών. Τα θεραπευτικά προγράμματα πρέπει να στηρίζονται κυρίως στην τροποποίηση της συμπεριφοράς ενώ συνδυάζονται ταυτόχρονα με κατάλληλη διαιτητική οδηγία.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Α. ΒΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ MMedSc
ΚΛΙΝΙΚΟΣ ΔΙΑΙΤΟΛΟΓΟΣ -ΔΙΑΤΡΟΦΟΛΟΓΟΣ
ΝΕS: ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΝΥΧΤΕΡΙΝΗΣ ΥΠΕΡΦΑΓΙΑΣ
Το Σύνδρομο Νυχτερινής Υπερφαγίας (Night eating syndrome, NES), είναι μια διατροφική διαταραχή με κλινικά χαρακτηριστικά την πρωινή ανορεξία, τη βραδινή υπερφαγία και την αυπνοία με συνεχείς διακοπές νυχτερινής κατανάλωσης φαγητού. Το βασικό χαρακτηριστικό κλινικό γνώρισμα του συνδρόμου είναι η καθυστέρηση στον εικοσιτετράωρο συγχρονισμό της πρόσληψης ενέργειας. Πρώτη περιγραφή από τον Καθηγητή Al. Stunkard, το 1955, ο οποίος βασίστηκε σε κλινικές παρατηρήσεις διατροφικών διαταραχών σε μια ομάδα νοσηρά παχύσαρκων ασθενών που επιδίωκαν θεραπεία για τον έλεγχο βάρους. Η συχνότητα στο γενικό πληθυσμό αγγίζει το 1,5%, αφορά σε μεγαλύτερο ποσοστό (9-27%), παχύσαρκα άτομα και αυξάνεται όσο μεγαλώνει η ηλικία. Συχνότερο το φαινόμενο, σε περιόδους έντονου στρες, εφόσον η υπερφαγία αποτελεί για τα άτομα αυτά μια οργανική προσπάθεια άμβλυνσης του στρεσογόνου φορτίου που τους απασχολεί.
Πιο συγκεκριμένα, στο σύδρομο αυτό, η λήψη ενέργειας μειώνεται στο πρώτο μισό της ημέρας και αυξάνεται πολύ στο δεύτερο μισό, έτσι ώστε ο ύπνος να διακόπτεται από την πρόσληψη τροφής. Σε πρόσφατη μελέτη αναφέρθηκε η κατανάλωση του 40% της συνολικής ημερήσιας πρόσληψης τροφής, από το πρωί μέχρι το βράδυ, και το υπόλοιπο 60% τις βραδινές ώρες, σε αντιδιαστολή με τη φυσιολογική κατανάλωση του 80% της συνολικής ημερήσιας πρόσληψης τροφής, στο πρώτο μισό της ημέρας.
Η αυπνοία, επίσης παίζει σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη του συνδρόμου. Έχει παρατηρηθεί ότι τα άτομα αυτά ξυπνάνε κατά μέσο όρο 4 φορές το βράδυ σε αντιδιαστολή με τη φυσιολογική συχνότητα της 1 φοράς το βράδυ. Το πρόβλημα εντοπίζεται κυρίως στο γεγονός ότι στις αφυπνήσεις αυτές αναζητούν επίμονα κάποιο σνακ. Η σύσταση των βραδινών γευμάτων αποτελείται κυρίως απο υδατάνθρακες (περίπου 65%) και πρωτείνες σε μια αναλογία 7:1. Πιθανολογείται πως μια τέτοια αναλογία θρεπτικών συστατικών, προάγει την προώθηση τρυπτοφάνης στον εγκέφαλο και την μετατροπή της σε σεροτονίνη, ουσία με σημαντικές ιδιότητες κατά της αϋπνίας, ενώ προκαλεί μια αίσθηση χαλάρωσης και ηρεμίας. Επιπρόσθετα, φαίνεται να επηρεάζεται και ο μεταβολισμός της μελατονίνης και της κορτιζόλης, από την συγκεκριμένη αναλογία.
Όσον αφορά τη συσχέτιση του συνδρόμου με τη ψυχολογική διάθεση, οι ειδικοί αναφέρουν ότι η αγάπη των night eaters για τους υδατάνθρακες, εξηγείται από το μήνυμα που στέλνουν οι υδατάνθρακες στους νευροδιαβιβαστές του εγκεφάλου για να προκαλέσουν το αίσθημα της ευχαρίστησης. Ίσως, η νυχτερινή επιδρομή σε υδατανθρακούχα σνακ να αποτελεί μια ασυνείδητη προσπάθεια για να αποκαταστήσουν την κακή ψυχολογία τους. Είναι παραδεκτό επιστημονικά ότι με το φαγητό καταπολεμείται και το άγχος, διότι ενεργοποιείται συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου και εκκρίνονται χημικές ενώσεις, οι οποίες απελευθερώνονται όταν το άτομο αισθανθεί χαρά, ευτυχία και ικανοποίηση. Στην πραγματικότητα, ο εγκέφαλος του ανθρώπου φαίνεται ότι έχει συσχετίσει την πρόληψη τροφής με ευχάριστα και χαλαρωτικά συναισθήματα. Στις ουσίες που καταπολεμούν το άγχος συμπεριλαμβάνονται οι υδατάνθρακες, οι πρωτείνες, το φυλλικό οξύ και το σελήνιο. Τέλος, δεν θα πρέπει να παραληφθεί το γεγονός, οτι το σύνδρομο συνδεέται αμέσα με κατάθλιψη και χαμήλη αυτοεκτίμηση.
Συγκρίνοντας το σύνδρομο νυχτερινής υπερφαγίας με τη ψυχογενή βουλιμία διακρίνουμε μια διαφοροποίηση όσον αφορά α. την έλλειψη σχετικών αντισταθμιστικών συμπεριφορών, β. το χρονικό διάστημα της πρόσληψης τροφής και γ. το γεγονός ότι το μέγεθος των προσλαμβανόμενων τροφών είναι μικρό, κυρίως μικρά και συχνά γεύματα, παρά ένα ιδιαίτερα μεγάλο σε όγκο και θερμίδες γεύμα. Διαφέρει επίσης από τα υπόλοιπα σύνδρομα κατανάλωσης τροφής κατά τη διάρκεια της νύχτας, λόγω της πλήρης και συνειδητής κατανάλωσης τροφής σε αντιδιαστολή με τη ασυνείδητη νυχτερινή κατανάλωση φαγητού.
Δυστυχώς, το σύνδρομο είναι κλινικά σημαντικό λόγω της συσχέτισής του με την παχυσαρκία. Η παρουσία του αυξάνεται σε συνάρτηση με το αυξανόμενο σωματικό βάρος και τουλάχιστον οι μίσοι από τα άτομα με το σύνδρομο αυτό, αναφέρουν φυσιολογικό σωματικό βάρος πριν την εμφάνιση του συνδρόμου. Είναι παρατηρημένο επίσης, οτι τα παχύσαρκα άτομα που εμφανίζουν το σύνδρομο δυσκολεύονται περισσότερο στην απώλεια σωματικού βάρους σε σύγκριση με παχύσαρκα άτομα που ακολουθούν μια διαιτητική οδηγία χωρίς όμως να εμφανίζουν το σύνδρομο. Επομένως, ο συνδυασμός διαταραχής της πρόσληψης τροφής, της διαταραχής του ύπνου και της άσχημης ψυχολογικής διάθεσης, αποτελούν πρόδρομες καταστάσεις που οδηγούν στην εμφάνιση της παχυσαρκίας. Τα τρία αυτά επίπεδα διαταραχής, πιθανόν να συνδέονται μέσω νευροενδοκρινολογικών μηχανισμών, και αφορούν στα επίπεδα κορτιζόλης, μελατονίνης, γρελίνης αλλά και της λεπτίνης, με εξέχοντα ρόλο στην εκδήλωση του συνδρόμου.
Η αναγνώριση και η αποτελεσματική θεραπεία του συνδρόμου μπορεί να αποτελέσει σημαντικό αρωγό στην προσπάθεια καταπολέμισης ενός τμήματος της παχυσαρκίας. Τα κριτήρια κατάταξης του NES περιλαμβάνουν τρία στοιχεία: την ώρα της ημέρας, ένα συγκεκριμένο θερμιδικό ποσό, και την συχνότητα εμφάνισης. Δυστυχώς, η φαρμακευτική θεραπεία του συνδρόμου βρίσκεται σε εμβρυικό στάδιο, σήμερα, χωρίς κάποιο πρωτόκολλο θεραπείας. Μια κλινική δοκιμή βρέθηκε αποτελεσματική με τη SSRI sertraline ενώ άλλα θεραπευτικά σχήματα όπως η σπασμολυτική topiramate, η paroxetine, η φωτοθεραπεία, η χορήγηση μελατονίνης και μερικά SSRIs, αποτελούν μελλοντικές υποσχέσεις.
Ανακαφαλαιώνοντας, τα άτομα που διακατέχονται από το Σύνδρομο Νυχτερινής Υπερφαγίας πάσχουν από διαταραχές της διατροφικής συμπεριφοράς και χρειάζονται άμεσα τη βοήθεια των ειδικών. Τα θεραπευτικά προγράμματα πρέπει να στηρίζονται κυρίως στην τροποποίηση της συμπεριφοράς ενώ συνδυάζονται ταυτόχρονα με κατάλληλη διαιτητική οδηγία.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Α. ΒΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ MMedSc
ΚΛΙΝΙΚΟΣ ΔΙΑΙΤΟΛΟΓΟΣ -ΔΙΑΤΡΟΦΟΛΟΓΟΣ